7. I'm out

Zaczęłam pakować swoje rzeczy,gdy nagle otworzyły się drzwi do mojego pokoju.

-Co ty robisz?!

-Pakuje się -wstałam i zaczęłam szukać po omacku moich rzeczy

-Gdzie jedziesz?

-W trasę z Justinem-stwierdziłam

-Nie możesz tańczyć!

-Mogę być tam aby wspierać mojego chłopaka z dala od tego piekielnego miasta! -Nie sądzę,że jest to dobry pomysł Marissa.Usiądź,zrelaksuj się i przemyśl.To nie będzie łatwe dla ciebie

-A od kiedy moje życie jest łatwe?-zatrzymałam się i spojrzałam na niego.

-Nie chce tu być,tęsknie za moim chłopakiem.Ja chce być przy nim i to jest to co mam zamiar zrobić.

-Marissa,jestem twoim menadżerem ja..

-To prawda,jesteś moim menadżerem nie moim ojcem.Zadzwoń Scott i zarezerwuj na dzisiaj lot dla mnie.Nie chce słyszeć od ciebie czy jestem tego pewna bo jestem-stał tam i słuchał słów wychodzących z moich ust

-Dlaczego kiedy jestem wkurzona pamiętam to gówno?Może potrzebuje stąd odejść i ...

-Nie- oddalił się by do kogoś zadzwonić i ustawić lot.Chce zrobić niespodziankę Justinowi zadzwonię do Za i coś wymyślimy.

-Proszę Scott.ja muszę stąd odejść-Przejechałam rękami po moich włosach

-Tym sposobem nie odciągniesz od siebie swoich problemów

-Pozwól mi działać!

-Ty tu mieszkasz! W końcu będziesz musiała tutaj wrócić

-Nie ja nie!Mogę się przenieść i żyć,gdzie indziej.Lubie Nowy Jork czy coś.Nie mogę tu zostać!-powiedziałam sfrustrowana

-Naprawdę chcesz być w pobliżu tego wszystkiego?Hałas,napięty harmonogram i agresywni ludzie?

-Tu też jest głośno i ludzie są agresywni.Mówisz to tak jakbym nigdy miała do czynienia z tym wszystkim,dam sobie rade-nadal pakowałam swoje rzeczy

-Jesteś pewna,że chcesz to zrobić?-Scott zapytał,spojrzałam na niego.Myślę,że dostał wskazówkę ponieważ wyciągnął telefon i wyszedł z pokoju-westchnęłam i usiadłam na moim łóżku.Spojrzałam na swój telefon i chwyciłam go,przejechałam listę moich kontaktów i zatrzymałam się przy imieniu Za. Wybrałam jego numer

-Hallo?

-Część Za to ja Ri

-Co jest Ri?

-Wracam z powrotem na trasę chłopcy,będę tam prawdopodobnie jutro.Nie chce,żeby Justin o tym wiedział,chce mu zrobić niespodziankę tylko musisz mi pomóc

-To świetny pomysł koleś! On cały czas o tobie mówi w końcu nie będę musiał słuchać tego gówna.

-Shhhhh..zobaczymy się wkrótce

-Nie mogę się doczekać do zobaczenia -zaśmiał się i się rozłączył

-Scott!-krzyknęłam

-Co?

-Załatwiłeś sprawę?-zapytałam

-Potrzebuję więcej niż dwóch minut Ri! Zrelaksuj się!-odkrzyknął.

Położyłam się z powrotem na moim łóżku.Za niecałe 24 godziny zobaczę się ponownie z moim chłopakiem.

-Załatwiłem lot dla ciebie-Scott wszedł do mojego pokoju przecierając swój telefon.

-Kiedy?-zapytałam

-Za trzy godziny -poinformował mnie

-Cholera,tak!-podniosłam moje ręce w powietrze

-To długi lot stąd aż do Szwecji

-Nie obchodzi mnie to,jestem gotowa

-Uważasz,że to dobry pomysł,aby podróżować sama?

-Jestem dużą dziewczynką.Poradzę sobie z tym.Nie martw się o mnie,będzie w porządku

-Bierzesz ogromne ryzyko

-Zachowujesz się jak zgubiony szczeniak,którego właśnie spuszczono z smyczy na wolność - powiedziałam

-Okej,mam nadzieje,że spędzisz dobrze czasu i będziesz robić to co chcesz robić i jestem pewny,że mnie nie posłuchasz i w tym tygodniu zobaczę cię na scenie więc powodzenia

-Dziękuję ci za wszystko Scott

-Jestem tutaj,żeby pomóc -powiedział

Kilka godzin później,nadszedł czas,aby pojechać na lotnisko

-Miejmy nadziej,że dotrzesz w jednym kawałki tym razem -Scott zażartował -Tak-zamknęłam oczy i odchyliłam się na fotelu zamykając oczy.Widziałam przyjście Orlando,czas ciężarówkę.Otworzyłam oczy i skoczyłam na fotelu -Scott..

-Co? Co jest nie tak?

-Pamiętam wypadek-powiedziałam niepewnie

-Czekaj,co,CO?-Scott spojrzał na mnie a potem z powrotem na drogę

-April jechała.. -powiedziałam patrząc prosto przed siebie